Kawa i do przodu!

Powoli wracam do żywych. Pierwsza moja kawa po trzech dniach kompletnego braku ochoty na wszystko, nawet na rytualną dużą z mlekiem. 

Ścięła mnie zaraza jakaś okrutna i pozbawiła sił witalnych już w Święta.

Wiem, że nie tylko mnie dopadło więc trzymam kciuki i za Wasze zdrowie.

*

Wczoraj wieczorem pochowałam do reszty Wielkanoc, którą ledwo zdołałam poczuć. Pewnie nie jestem w tym odosobniona, bo śnieg nastrajał bardziej do ubrania choinki. Ale wiosna jest! Widać to dokładnie po ilości styropianowych kulek zalegających na naszym tarasie, które wysypują się z elewacji nie zabezpieczonej podbitką. Ptaki szykują sobie ciepłe gniazdka pod naszym dachem :)

A styropian się sypie i sypie niczym kwietniowy śnieg tej wiosny ;)

Zamówiłam całe mnóstwo nasion i nie mogę się już doczekać kiedy będę mogła pogrzebać w ziemi.

Także Pani Zimo, mówimy DO WIDZENIA! Tylko za kilka miesięcy, nie za tydzień, na Boga! 

Planuję rabatę z jednorocznymi kwiatami, trochę warzyw i ziół, będą  pomidory! koktajlowe, mini mini, w kształcie gruszki i w kolorze żółtym. W zeszłym roku udały się świetnie, a ich owoce zbieraliśmy jeszcze pod koniec września.

Na razie mam trochę zielonego w kuchni i staram się nie patrzeć za okno ;)

I twarożek mam ;) 

Na siłę.

Trzymajcie się ciepło!

---

Ewa