Wianki, srebro i fotel otulony na jesień

 Wczoraj późnym wieczorem zebrało mi się na wicie wianków. Na dworze ciemno, a do tego wietrzysko i deszcz. Na szczęście nie musiałam iść do lasu po nocy, wystarczyło w domowych papuciach wychylić nos na przydomowy taras i już był materiał do wyplatania. Podstawą większego wianka jest gotowy druciany, z listkami i perłowymi owocami jemioły. Rzec by można typowo świąteczny, ale u nas wisiał przez rok cały. Bo taką cynkową podstawę można przepleść wszystkim, na co ma się akurat ochotę. I czy to będą wiosenne szafirki, czy trawy kwitnące, czy subtelna lawenda, zawsze uda się trafić w odpowiedni klimat. Wianek oplotłam zimozielonym bluszczem i nagimi jesiennie pnączami winobluszczu, który kilka dni temu całkiem liści się pozbył. Pnącza okazały się bardzo wdzięcznym materiałem na wianek, bo są elastyczne i bardzo podatne na współpracę ;) No i powstał mały wianuszek, prosty i skromny. Wystarczyło kilkanaście cm tasiemki aby dodać mu wdzięku. Tasiemka  od Ani z Fiorello niestety już się kończy, muszę koniecznie uzupełnić zapasy.
Bliżej świąt dodam bardziej zimowe akcenty i na Boże Narodzenie wianki będą jak znalazł.

W poniedziałek przyjechały te oto serduszka Piękne ozdoby na  świąteczne drzewko, czy gałązkę jemioły nad Bożonarodzeniowy stół. Pierwsza myśl gdy je zobaczyłam: toż to przecież biżuteria choinkowa! Są niezwykłe. Można je otworzyć, a w środku ukryć małą niespodziankę, czekoladową pralinę, grosik na szczęście...

Ulubiony Fotel pod lampką został dziś okryty patchworkowym pledem, dostał jutową poduchę. Pixy tym chętniej się na nim rozgościł. Nadal u nas rezyduje, ku mojej uciesze, wprowadzając nieustannie świąteczne nastroje. 

 Pijcie dużo ciepłych płynów, to najlepsze na infekcje gardłowe.

Ja już lecę po herbatę z cytryną i miodem.

Następnym razem pokażę moje sposoby na świąteczne odliczanie, od 1 do 24 ;)

Pa Kobitki :)

---

Ewa